Protokół Nr 2 o jednolitej wykładni Konwencji

Wysokie Umawiające się Strony -mając na uwadze artykuł 65 niniejszej Konwencji, zważywszy istotny związek istniejący między niniejszą Konwencją i Konwencją Brukselską, zważywszy, że Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich na podstawie Protokołu z 3 czerwca 1971 r. jest właściwy do dokonywania wykładni Konwencji Brukselskiej, w pełni świadome orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich dotyczących wykładni Konwencji Brukselskiej wydanych do chwili podpisania niniejszej Konwencji, zważywszy, że podczas rokowań, które doprowadziły do zawarcia niniejszej Konwencji uwzględniono orzeczenia dotyczące Konwencji Brukselskiej,
pragnąc zapobiec, przy pełnym poszanowaniu niezawisłości sądów, rozbieżnej wykładni i osiągnąć możliwie jednolitą wykładnię postanowień niniejszej Konwencji z jednej strony, jak również z drugiej strony postanowień niniejszej Konwencji i tych postanowień Konwencji Brukselskiej, które co do swej istoty zostały przejęte przez niniejszą Konwencję, uzgodniły, co następuje:

 
Artykuł 1
Sądy każdego Umawiającego się Państwa, przy stosowaniu i wykładni postanowień niniejszej Konwencji, uwzględniają w należyty sposób zasady wynikające z orzeczeń wydanych przez sądy innych Umawiających się Państw dotyczących postanowień niniejszej Konwencji.
 
Artykuł 2
  1. Umawiające się Strony uzgadniają utworzenie systemu wymiany informacji dotyczących orzeczeń wydanych na podstawie niniejszej Konwencji jak również orzeczeń wydanych na podstawie Konwencji Brukselskiej. System ten obejmuje:
    • przekazywanie organowi centralnemu przez właściwe organy orzeczeń sądów ostatniej instancji i Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, jak również innych szczególnie ważnych, prawomocnych orzeczeń wydanych na podstawie niniejszej Konwencji lub Konwencji Brukselskiej;
    • klasyfikację tych orzeczeń przez organ centralny, w miarę konieczności łącznie z opracowywaniem i publikowaniem tłumaczeń i streszczeń;
    • przekazywanie przez organ centralny odpowiednich dokumentów właściwym organom krajowym wszystkich Państw - sygnatariuszy i wszystkich Państw, które przystąpiły do Konwencji, jak również do Komisji Wspólnot Europejskich. 
  2. Organem centralnym jest Rejestrator Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich.
 
Artykuł 3
  1. W celu realizacji niniejszego Protokołu powołuje się Stały Komitet.
     
  2. Komitet składa się z przedstawicieli wyznaczonych przez każde Państwo - sygnatariusza i każde Państwo, które przystąpiło do Konwencji.
     
  3. Wspólnoty Europejskie (Komisja, Trybunał Sprawiedliwości i Sekretariat Generalny Rady) i Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu mogą brać udział w posiedzeniach w charakterze obserwatorów.
 
Artykuł 4
  1. Na wniosek Umawiającej się Strony, depozytariusz niniejszej Konwencji zwołuje posiedzenia Komitetu w celu wymiany poglądów w sprawie funkcjonowania Konwencji, w szczególności zaś w sprawach:
    • rozwoju orzecznictwa przekazywanego na podstawie artykułu 2 ustęp 1 i
    • stosowania artykułu 57 niniejszej Konwencji.
  2. Na podstawie wymiany poglądów Komitet może także zbadać czy zachodzi potrzeba rewizji niniejszej Konwencji w zakresie poszczególnych zagadnień i może wydawać odpowiednie zalecenia.

 

O dokumencie