Protokół Nr 1 o niektórych zagadnieniach jurysdykcji, postępowania i wykonania

Wysokie Umawiające się Strony uzgodniły następujące postanowienia, które dołącza się do Konwencji:

 

Artykuł I 
Każda osoba mająca miejsce zamieszkania w Luksemburgu pozwana przed sąd innego Umawiającego się Państwa na podstawie artykułu 5 punkt 1, może powołać się na brak jurysdykcji tego sądu. Jeżeli pozwany nie wda się w spór, sąd ten stwierdzi z urzędu brak swojej jurysdykcji.
Każda umowa dotycząca jurysdykcji w rozumieniu artykułu 17 jest skuteczna w stosunku do osoby mającej miejsce zamieszkania w Luksemburgu tylko wówczas, jeżeli osoba ta wyraźnie i jednoznacznie zgodzi się na taką umowę.
 
Artykuł Ia
  1. Konfederacja Szwajcarska zastrzega sobie prawo oświadczenia, przy składaniu dokumentu ratyfikacji, że orzeczenie wydane w innym Umawiającym się Państwie nie będzie uznane lub wykonane, jeżeli:
    1. jurysdykcja sądu, który wydał orzeczenie opiera się wyłącznie na artykule 5 punkt 1 Konwencji;
    2. pozwany miał miejsce zamieszkania w Szwajcarii w chwili wszczęcia postępowania; w rozumieniu niniejszego artykułu uważa się, że spółka lub osoba prawna ma swoją siedzibę w Szwajcarii, jeżeli w Szwajcarii ma ona swoją siedzibę statutową i faktyczne centrum działalności; i
    3. pozwany sprzeciwia się uznaniu lub wykonaniu orzeczenia w Szwajcarii, o ile nie zrzekł się on ochrony wynikającej z oświadczenia przewidzianego w niniejszym ustępie.
  2. Zastrzeżenia niniejszego nie stosuje się o ile, w chwili w której wnosi się o uznanie lub wykonanie, nastąpiła zmiana artykułu 59 Konstytucji Konfederacji Szwajcarskiej. Rada Związkowa Szwajcarii informuje o takich zmianach Państwa-sygnatariuszy i Państwa, które przystąpiły do Konwencji.
  3. Zastrzeżenie niniejsze przestaje obowiązywać w dniu 31 grudnia 1999 r. Może być ono wycofane w każdym czasie.

Artykuł Ib 
Każde Umawiające się Państwo może przez oświadczenie złożone przy składaniu swego dokumentu ratyfikacji lub dokumentu przystąpienia zastrzec prawo, nie naruszając postanowień artykułu 28, do nieuznawania i niewykonywania orzeczeń wydanych w innych Umawiających się Państwach, jeżeli jurysdykcja sądu Państwa pochodzenia wynikająca z artykułu 16 punkt 1 litera b, opiera się wyłącznie na tym, że pozwany ma miejsce zamieszkania w Państwie pochodzenia i nieruchomość położona jest na terytorium Państwa, które złożyło zastrzeżenie.

Artykuł II 
Nie naruszając bardziej korzystnych przepisów prawa wewnętrznego, osoby mające miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie i które ścigane są z powodu popełnienia przestępstwa nieumyślnego, przez sądy karne innego Umawiającego się Państwa, którego nie są obywatelami, mogą być bronione przez osoby tam do tego uprawnione, nawet jeżeli nie stawiają się osobiście.
Jednakże sąd może nakazać osobiste stawiennictwo; w wypadku niezastosowania się do tego nakazu, orzeczenie które rozstrzyga o roszczeniu wynikającym ze stosunku z zakresu prawa cywilnego nie będzie zarówno uznane, jak i wykonane w innych Umawiających się Państwach, jeżeli oskarżony nie mógł się bronić.

Artykuł III 
W postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności w Państwie wykonania nie można pobierać żadnych opłat skarbowych lub należności ustalanych od wartości przedmiotu sporu.
 
Artykuł IV 
Pisma sądowe i pozasądowe sporządzone w jednym z Umawiających się Państw, które powinny być doręczone osobie znajdującej się na terytorium innego Umawiającego się Państwa, przekazuje się zgodnie z przepisami konwencji lub porozumień obowiązujących między Umawiającymi się Państwami.
O ile Państwo, na którego terytorium powinno nastąpić doręczenie, nie sprzeciwiło się w oświadczeniu skierowanym do Rady Związkowej Szwajcarii, to pisma te mogą być również przesyłane przez urzędników sądowych Państwa, w którym zostały sporządzone bezpośrednio urzędnikom sądowym Państwa, na którego terytorium znajduje się osoba, dla której to pismo jest przeznaczone. W takim wypadku urzędnik sądowy Państwa pochodzenia przesyła odpis pisma urzędnikowi sądowemu Państwa wezwanego, który jest właściwy do przekazania pisma odbiorcy. Przekazanie pisma nastąpi w sposób przewidziany przez prawo Państwa wezwanego. Przekazanie stwierdza się zaświadczeniem, które przesyła się bezpośrednio urzędnikowi sądowemu Państwa pochodzenia.
 
Artykuł V 
Jurysdykcja przewidziana w artykule 6 punkt 2 i artykule 10 w sprawach dotyczących powództwa z tytułu rękojmi i gwarancji lub powództwa interwencyjnego nie może być realizowana w Republice Federalnej Niemiec, w Hiszpanii, w Austrii i w Szwajcarii. Każda osoba mająca miejsce zamieszkania w innym Umawiającym się Państwie może być pozwana przed sąd:
  • w Republice Federalnej Niemiec na podstawie §§ 68, 72, 73 i 74 kodeksu postępowania cywilnego dotyczących przypozwania,
  • w Hiszpanii na podstawie artykułu 1482 kodeksu cywilnego,
  • w Austrii na podstawie § 21 kodeksu postępowania cywilnego dotyczącego przypozwania,
  • w Szwajcarii na podstawie odpowiednich przepisów kantonalnych kodeksów postępowania cywilnego dotyczących przypozwania (litis denuntiatio).
Orzeczenia wydane w innych Umawiających się Państwach na podstawie artykułu 6 punkt 2 i artykułu 10 są uznawane i wykonywane w Republice Federalnej Niemiec, w Hiszpanii, w Austrii i w Szwajcarii zgodnie z tytułem III. Skutki, które orzeczenia wydane w tych Państwach wywołują na podstawie ustępu 1 wobec osób trzecich, są uznawane również w innych Umawiających się Państwach.
 
Artykuł Va 
W sprawach alimentacyjnych pojęcie „sąd” obejmuje także duńskie, islandzkie i norweskie organy administracyjne.
W sprawach cywilnych i handlowych pojęcie „sąd” obejmuje także fińskie „ulosotonhaltija/överexekutor”.
 
Artykuł Vb 
W sporach pomiędzy kapitanem a członkiem załogi statku morskiego zarejestrowanego w Danii, Grecji, Irlandii, Islandii, Norwegii, Portugalii i Szwecji o wynagrodzenia lub inne warunki służby, sąd Umawiającego się Państwa bada, czy przedstawiciel dyplomatyczny lub konsularny właściwy dla statku został powiadomiony o sporze. Sąd zawiesza postępowanie do czasu zawiadomienia takiego przedstawiciela. Sąd z urzędu stwierdza brak swej jurysdykcji, jeżeli ten przedstawiciel, po należytym powiadomieniu go, skorzysta z uprawnienia przyznanego mu przez konwencję konsularną lub w wypadku braku takiej konwencji, w dopuszczalnym terminie zgłosi zarzut dotyczący jurysdykcji.

Artykuł Vc 
- skreślony-
 
Artykuł Vd 
Nie naruszając jurysdykcji Europejskiego Urzędu Patentowego, przewidzianej w Konwencji o przyznawaniu europejskich patentów, podpisanej w Monachium dnia 5 października 1973 r. sądy każdego Umawiającego się Państwa mają, bez względu na miejsce zamieszkania stron, wyłączną jurysdykcję w postępowaniu dotyczącym przyznawania lub ważności europejskiego patentu przyznanego dla tego Państwa i który nie jest patentem Wspólnoty na podstawie artykułu 86 Konwencji o patencie europejskim dla Wspólnego Rynku, podpisanej w Luksemburgu dnia 15 grudnia 1975 r.

Artykuł VI 
Umawiające się Państwa przekazują Radzie Związkowej Szwajcarii treść przepisów swego prawa zmieniających przepisy ich prawa wewnętrznego, które są wymienione w niniejszej Konwencji lub zmieniających sądy, które są wymienione w rozdziale 2 tytułu III.

 

O dokumencie