W dniu 22 listopada 2017 roku Komitet Ministrów Rady Europy przyjął rezolucję końcową zamykającą nadzór nad wykonaniem wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 5 lipca 2016 roku w sprawie Ziembiński (Nr 2) przeciwko Polsce (skarga nr 1799/07).

W wydanym wyroku Trybunał stwierdził naruszenie art. 10 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka z uwagi na nieproporcjonalną, choć dozwoloną prawnie, ingerencję w prawo skarżącego do wolności wypowiedzi. W ocenie Trybunału, sądy krajowe nie zastosowały w wystarczającym stopniu standardów wynikających z Konwencji, w szczególności, nie uwzględniły wyrażeń zawartych w artykule skarżącego w kontekście artykułu jako całości. Trybunał przypomniał, że satyra jest formą ekspresji artystycznej i społecznego komentarza, który, poprzez swoje nieodłączne cechy przesady i wypaczenia rzeczywistości, w sposób oczywisty ma na celu sprowokowanie i spowodowanie wzburzenia. Trybunał zauważył również, że charakter i surowość wymierzonej kary to czynniki, które należy wziąć pod uwagę przy ocenie proporcjonalności ingerencji, szczególnie, iż nie mogą one zniechęcać prasy lub innych uczestników debaty publicznej do zabierania głosu w dyskusji o sprawach wzbudzających uzasadnione zainteresowanie publiczne.

Stwierdzając naruszenie art. 10 Konwencji, Trybunał nakazał wypłatę kwoty 3.385 EUR z tytułu poniesionej szkody majątkowej, oraz kwoty 1.000 EUR z tytułu szkody niemajątkowej. ETPCz nie kwestionował prawidłowości krajowych norm prawnych i nie było konieczne wprowadzanie żadnych zmian legislacyjnych.

Komitet Ministrów Rady Europy w przyjętej w dniu 22 listopada 2017 roku rezolucji potwierdził, iż wspomniane kwoty zostały skarżącemu wypłacone. Nadto, polskie władze podjęły szereg działań służących upowszechnieniu wśród sędziów i prokuratorów wiedzy na temat standardów towarzyszących art. 10 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Z tych powodów Komitet Ministrów uznał, że Polska wdrożyła wszystkie środki służące wykonaniu wyroku w sprawie Ziembiński przeciwko Polsce. Jednocześnie zauważono, że problematyka wydawania wyroków przeciwko dziennikarzom za przestępstwo zniesławienia jest nadal nadzorowana przez Komitet w sprawie grupy Kurlowicz.