Najnowsze orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawach polskich

W dniu 8 października 2015 roku Europejski Trybunał Praw Człowieka opublikował 7 decyzji z dnia 14 września 2015 roku dotyczących funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości w Polsce, zatwierdzających ugody bądź jednostronne deklaracje Rządu.

Decyzje w sprawach Wolert przeciwko Polsce (skarga nr 65886/13), Pałgan przeciwko Polsce (skarga nr 62371/12) oraz Łuczyński przeciwko Polsce (skarga nr 65831/12) dotyczyły nadmiernej długości stosowanego wobec skarżących tymczasowego aresztowania oraz przewlekłości postępowania w toczących się przeciwko nim sprawach, przez co doszło do naruszenia art. 5 ust. 3 oraz 6 ust. 1 Konwencji. Tytułem słusznego zadośćuczynienia Rząd zobowiązał się zapłacić skarżącym kwoty 18 000 zł, 18 000 zł  i 25 000 zł.

Decyzja w sprawie Ozimkiewicz przeciwko Polsce (skarga nr 37708/14) dotyczyła problematyki niewłaściwych warunków osadzenia, w szczególności panującego w polskich jednostkach penitencjarnych przeludnienia, przez co doszło do naruszenia art. 3 Konwencji. W sprawie niniejszej roszczenia odszkodowawcze skarżącego przeciwko Skarbowi Państwa nie zostały zaspokojone, natomiast został on obciążony kosztami procesu. Tytułem słusznego zadośćuczynienia Rząd zobowiązał się zapłacić skarżącemu kwotę 9 670 zł.

Decyzja w sprawie Lipczyński przeciwko Polsce (skarga nr 44027/12) dotyczyła naruszenia art. 3, 6 i 13 Konwencji w związku z automatycznym stosowaniem w stosunku do skarżącego reżimu kwalifikującego go do kategorii osadzonych stwarzających poważne zagrożenie społeczne oraz poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa aresztu. Jednocześnie środek krajowy w postaci skargi na niezgodność z prawem decyzji Komisji Penitencjarnej wnoszony przez skarżącego w trybie art. 7 Kodeksu karnego wykonawczego okazał się nieskuteczny. Tytułem słusznego zadośćuczynienie Rząd zobowiązał się do zapłaty na rzecz skarżącego kwotę 20 000 zł.

Decyzja w sprawie Wołkowski i Jacyno przeciwko Polsce (skarga nr 2037/14) dotyczyła nieprzeprowadzenia skutecznego postępowania wyjaśniającego okoliczności popełnienia przestępstwa stanowiącego poważne naruszenie praw człowieka (nadużycie uprawnień przez funkcjonariuszy Policji w trakcie zatrzymania skarżących), przez co doszło do naruszenia art. 3 Konwencji w aspekcie proceduralnym. Tytułem słusznego zadośćuczynienia Rząd zobowiązał się zapłacić skarżącym kwotę 15 000 zł.

Decyzja w sprawie Wąsowicz – Hołota i Gron (skarga nr 18533/13) dotyczyła naruszenia swobody wypowiedzi skarżących, przez co doszło do naruszenia art. 10 Konwencji. Tytułem słusznego zadośćuczynienia Rząd zobowiązał się zapłacić skarżącym kwotę 20 000 zł. 

Decyzje są dostępne w języku angielskim bądź francuskim w bazie orzeczniczej Trybunału (www.echr.coe).