Jesteś na archiwalnej stronie BIP Ministerstwa Sprawiedliwości.
Od 1 kwietnia 2019 r. strona BIP Ministerstwa Sprawiedliwości znajduje się pod adresem www.gov.pl/sprawiedliwosc
Aktualności
Wyroki Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawach wydanych przeciwko Polsce w dniu 7 grudnia 2010 roku
2010-12-14
W dniu 7 grudnia 2010 roku Europejski Trybunał Praw Człowieka wydał
6 wyroków w sprawach przeciwko Polsce: Jakóbski przeciwko Polsce (skarga nr 18429/06), dotyczący naruszenia art. 9 Konwencji, Piotr Nowak przeciwko Polsce (skarga nr 7337/05), dotyczący naruszenia art. 5 ust 3 Konwencji; Tarnawczyk przeciwko Polsce (skarga nr 27480/02), dotyczący naruszenia art. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji, jak również Głowacka i Królicka przeciwko Polsce (skarga nr 1730/08), Iwankiewicz przeciwko Polsce (skarga nr 6433/09) i Klik przeciwko Polsce (skarga nr 39836/09), w których Trybunał stwierdził naruszenia art. 6 ust 1 Konwencji w związku z nadmierną długością postępowania sądowego,
W sprawie Jakóbski przeciwko Polsce skarżący Janusz Jakóbski zarzucił, iż administracja zakładu karnego odmawiając dostarczenia mu diety bezmięsnej zgodnej z religijnymi nakazami, naruszyła jego prawo do uzewnętrzniania zasad religii buddyjskiej, chronione art. 9 Konwencji (wolność myśli, sumienia i religii). Ponadto opierając się na art. 14 Konwencji dotyczącym zakazu dyskryminacji, podniósł, iż inne grupy religijne w więzieniu otrzymywały specjalną dietę.
Analizując sprawę Trybunał stwierdził, iż doszło do naruszenia art. 9 Konwencji i przyznał skarżącemu 3000 euro tytułem zadośćuczynienia. Trybunał przypomniał zalecenie Komitetu Ministrów dla państw członkowskich w sprawie Europejskich Reguł Więziennych nakazujące, aby więźniom dostarczane były posiłki biorąc pod uwagę min. ich religię. Trybunał zwrócił uwagę na znaczenie tego zalecenia, pomimo jego niewiążącego charakteru, jak również podkreślił, iż władze krajowe nie zachowały równowagi pomiędzy interesem administracji więziennej a wolnością do urzeczywistniania wyznania, wyrażającego się przestrzeganiem reguł religii buddyjskiej. Jednocześnie Trybunał uznał, że nie było potrzeby odrębnego badania skargi na podstawie art. 14 Konwencji w związku z jej art. 9.
W sprawie Piotr Nowak przeciwko Polsce skarżący Piotr Nowak zarzucił naruszenie art. 5 ust. 3 Konwencji (prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego) twierdząc, że po zatrzymaniu` nie został bezzwłocznie postawiony przed sędzią.
Trybunał zauważa, że artykuł 5 ust. 3 Konwencji nie przewiduje żadnych odstępstw od wymogu, że osobie zatrzymanej lub aresztowanej pod zarzutem popełnienia przestępstwa należy zapewnić sądową ochronę jej praw. Kontrola sądowa musi spełniać wymóg niezwłoczności i być automatyczna. W konsekwencji, Trybunał stwierdził naruszenie art. 5 ust 3 Konwencji i przyznał skarżącemu 2.000 euro tytułem zadośćuczynienia.
Natomiast w sprawie Tarnawczyk przeciwko Polsce skarżąca Maria Tarnawczyk zarzuciła naruszenie art. 1 Protokołu nr.1 Konwencji (ochrona własności) twierdząc, że prawo do poszanowania jej mienia zostało naruszone, gdyż grunty, których była właścicielem zostały przeznaczone do wywłaszczenie oraz pozbawiono jej możliwości uzyskania odszkodowania za ograniczenia wynikające z jej prawa.
Uwzględniając okoliczności sprawy Trybunał stwierdził, iż skarżąca została pozbawiona prawa do odszkodowania za ograniczenia wynikające z postępowania wszczętego w związku z planowanym wywłaszczeniem jej mienia. W rezultacie Trybunał uznał, że właściwa równowaga między wymogami interesu publicznego a konieczność ochrony praw skarżącej została naruszona i przyznał skarżącej kwotę 5.870 euro tytułem poniesionych szkód materialnych oraz kwotę 1.000 euro za szkody niematerialne.
W sprawie Głowacka i Królicka przeciwko Polsce skarżące Danuta Głowacka i Ewa Królicka zarzuciły naruszenie art. 6 ust 1 Konwencji w związku z nadmierną długością postępowania sądowego, które łącznie trwało 14 lat i 8 miesięcy.
Analizując materiał dowodowy Trybunał uznał, że Rząd nie przedstawił żadnych faktów ani argumentów będących w stanie przekonać go, że w sprawie nie nastąpiła przewlekłość postępowania. Trybunał stwierdził, iż doszło do naruszenia art. 6 ust 1 Konwencji i przyznał każdej ze skarżących kwotę w wysokości 6.800 euro tytułem zadośćuczynienia.
Podobnie w sprawie Iwankiewicz przeciwko Polsce skarżący Kazimierz Iwankiewicz zarzucił naruszenie art. 6 ust 1 Konwencji w związku z nadmierną długością postępowania sądowego, które łącznie toczyło się przed sądem pierwszej instancji przez 13 lat i 10 miesięcy. Trybunał uznał, że Rząd nie przedstawił żadnych faktów ani argumentów będących w stanie przekonać go, że w sprawie nie nastąpiła przewlekłość postępowania i stwierdził, iż doszło do naruszenia art. 6 ust 1 Konwencji przyznając skarżącemu kwotę w wysokości 12.000 euro tytułem zadośćuczynienia.
W sprawie Klik przeciwko Polsce skarżący Stanisław Klikzarzucił naruszenie art. 6 ust 1 Konwencji w związku z nadmierną długością postępowania sądowego, które łącznie trwało 11 lat i siedem miesięcy. Trybunał uznał, że w sprawie nastąpiła przewlekłość postępowania i przyznał skarżącemu kwotę w wysokości 5.400 euro tytułem zadośćuczynienia.
O dokumencie
