Skarżący Andreas Serghides, obywatel brytyjski, który ma córkę pochodzącą z jego małżeństwa z obywatelką polską, zarzucił naruszenie jego prawa do życia rodzinnego z uwagi na długość postępowania prowadzonego w odniesieniu do jego wniosku o powrót dziecka do Zjednoczonego Królestwa, sformułowanego na podstawie Konwencji haskiej z 25 października 1980 roku dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę. Skarżący twierdził w szczególności, że procedury polskie odnoszące się do jego wniosku nie zostały zastosowane się z należytą starannością, a z powodu opóźnień w toku postępowania jego więzi emocjonalnej z dzieckiem osłabiły się, co legło u podstaw decyzji odmownej co do powrotu dziecka do Wielkiej Brytanii.

Trybunał stwierdził, że postępowania sądowego trwało łącznie około trzy i pół roku. Rozprawy odbywały się regularnie, nie można mówić o znaczącej bezczynności po stronie władz polskich, a na merytoryczny wynik postępowanie nie miało wpływu zachowanie władz krajowych. Trybunał uznał więc, iż w sprawie nie doszło do naruszenia art. 8 Konwencji.